De vroege herkenning van een autismespectrumstoornis

Van diagnosticeren en behandelen naar voorspellen en stimuleren Een autismespectrumstoornis (ASS) wordt bij kinderen in Nederland vaak pas vastgesteld in hun kleutertijd, of nog later. Onderzoek toont echter aan dat vroege behandeling op langere termijn winst kan opleveren. Om betrouwbaar te kunnen diagnosticeren is kennis over de uitingsvorm van ASS in de eerste levensjaren van groot belang. In ons onderzoek hebben we daarom gekeken naar potentiële risicofactoren bij jonge kinderen met een familiair verhoogd risico op ASS, namelijk babybroertjes en -zusjes van kinderen met de diagnose. Resultaten tonen aan dat vroege kenmerken van het temperament, evenals die van de ouder-kindinteractie mogelijk waardevol kunnen zijn voor de herkenning van ASS. Toekomstig onderzoek zal zich verder moeten richten op biologische en omgevingsinvloeden die uiteindelijk leiden tot symptomen van ASS, en het identificeren van signalen die voorafgaan aan de klinische diagnose. Een belangrijke vraag is echter in hoeverre we al categorische labels moeten geven aan kinderen van zeer jonge leeftijd. Gezien de huidige kennis pleiten we voor een omslag van ‘diagnosticeren en behandelen’ naar ‘voorspellen en stimuleren’. Op deze wijze kunnen interventies ook al worden ingezet bij de groep kinderen bij wie twijfels bestaan over de exacte diagnose.