‘Gewoon’ bespreekbaar maken!

Hoewel het percentage mensen dat onder de armoedegrens leeft, steeds meer daalt (4,4% in 2022 tegenover 6,3% in 2021)¹ zijn het nog steeds veel mensen en dat heeft verstrekkende gevolgen. De Rijksoverheid heeft op haar site staan dat kinderen die opgroeien in armoede minder kans hebben op een goede toekomst. Deze kinderen kunnen zich bijvoorbeeld op school minder goed concentreren en lopen vaker een leerachterstand op. Ook gaan ze vaker zonder diploma van school.² Ook in de dagelijkse praktijk hoor ik steeds vaker ouders in mijn spreekkamer benoemen dat het geld al op is, ze niets ontbeten hebben want eerst moeten de kinderen eten of dat ze gelukkig wat via-via hebben weten te regelen. Vaak wordt dit ook nog met de grootste luchtigheid verteld, nemen ze soms een bedankje voor mij mee en als ik niet doorvraag, kunnen we zo een oudersessie voltooien over andere onderwerpen. Dat ook steeds meer mensen met een baan en inkomen gebruikmaken van de voedselbank en studenten niet op kamers kunnen omdat het te duur is, baart me toch wel zorgen.