Rouwen als een vorm van leren

Pubers die een geliefde verliezen, ervaren vaak complexe rouwreacties die ze moeilijk kunnen begrijpen. Deze reacties, zoals het blijven praten met de overledenen of het denken hen te zien, zijn normaal en komen voort uit hechtingsgedrag. Neurowetenschappelijk onderzoek toont aan dat het brein tijd nodig heeft om zich aan te passen aan het verlies. Rouwen wordt gezien als een leerproces waarbij nieuwe neurale verbindingen moeten worden aangelegd. Het is cruciaal dat jongeren zich gesteund voelen om met de pijn die het rouwen met zich meebrengt om te gaan en de blijvende verbinding met de overledene te verweven in hun leven.